NOT KNOWN FACTS ABOUT โรครากฟันเรื้อรัง

Not known Facts About โรครากฟันเรื้อรัง

Not known Facts About โรครากฟันเรื้อรัง

Blog Article

และสามารถเลือกตั้งค่ายินยอมการใช้คุกกี้ได้โดยคลิก “การตั้งค่าคุกกี้” นโยบายการใช้คุกกี้

ฟันที่ได้รับการรักษาหรือฟื้นฟูสามารถอยู่ได้ตลอดชีวิตถ้ามีการดูแลอย่างเหมาะสม เพราะฟันผุยังสามารถเกิดขึ้นได้อีกในฟันที่รับการรักษาแล้ว สุขอนามัยของปากและฟันที่ดีตลอดจนการพบทันตแพทย์อย่างสม่ำเสมอจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อป้องกันปัญหาในอนาคต

โรค/ภาวะผิดปกติอื่นๆที่มีความสัมพันธ์กับโรคปริทันต์: ที่พบบ่อย คือ

ในบางกรณีที่ปัญหารุนแรงมาก มีการละลายของกระดูกและเหงือกร่นลงไปมาก ทันตแพทย์อาจพิจารณาว่าจำเป็นต้องใช้วิธีผ่าตัดเหงือกร่วมด้วยหรือไม่

การรักษาความสะอาดภายในช่องปากเป็นสิ่งที่ต้องทำเป็นประจำเพื่อป้องกันปัญหาที่อาจเกิดขึ้น และควรหมั่นตรวจสภาพฟันกับทันตแพทย์อย่างสม่ำเสมอด้วย

ช่วงต้นหรือช่วงควบคุมโรค โดยการขูดหินน้ำลายและเกลารากฟัน ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาในการรักษาหลายครั้งจึงจะเสร็จทั้งปาก ขึ้นอยู่กับความลึกของร่องลึกปริทันต์และปริมาณหินน้ำลายใต้เหงือก ช่วงแก้ไข ในรายที่ผู้ป่วยเป็นโรคในระดับที่รุนแรงมากขึ้น การรักษาช่วงต้นอาจจะยังไม่สามารถกำจัดคราบหินน้ำลายใต้เหงือกได้หมด จึงจำเป็นต้องทำการผ่าตัดเหงือกในบางบริเวณร่วมด้วย ในบางกรณีที่เหมาะสมอาจสามารถทำศัลยกรรมปลูกกระดูกทดแทนได้ด้วย และการรักษาโรคปริทันต์อักเสบ

ข. การรักษาเนื้อเยื่อปริทันต์ที่อักเสบ: มีหลากหลายวิธี ขึ้นกับความรุนแรงของอาการ และดุลพินิจของแพทย์/ทันตแพทย์ ซึ่งการรักษาโรคปริทันต์ต้องใช้ระยะเวลาในการรักษานานหลายสัปดาห์ และต้องเป็นการรักษาต่อเนื่องตามคำแนะนำของแพทย์/ทันตแพทย์ การรักษาต่างๆ เช่น การใช้ยาปฏิชีวนะ การขูดหินปูน การรักษาเหงือกอักเสบ การรักษารากฟัน, และ

อาการที่อาจเกิดขึ้นได้หลังการเข้ารับการรักษารากฟัน

ในที่สุดอาจรวมไปถึงหัตการทางศัลยกรรมช่องปาก

การรักษารากฟัน คือ การทำความสะอาด “คลองรากฟัน” หรือ “โพรงประสาทฟัน” ที่แบคทีเรียเข้าไปให้ปราศจากเชื้อ เพื่อให้อาการเจ็บปวดหายไป และสามารถใช้งานได้ตามปกติ โดยไม่ต้องถอนฟันทิ้งและมีประสิทธิภาพใกล้เคียงฟันปกติ

ช่วยกำจัดแบคทีเรียที่ก่อให้เกิดการอักเสบ

อาการปวดฟัน โดยอาจเริ่มจากการมีอาการปวดฟันค้างเป็นเวลานานเมื่อได้รับปัจจัยกระตุ้น ทั้งนี้อาการปวดฟันอาจเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ปวดแบบเป็น ๆ หาย ๆ หรือปวดตอนกลางคืนจนมีอาการปวดอย่างต่อเนื่อง ปวดร้าวลึกถึงรากฟัน ปวดลามไปถึงบริเวณขากรรไกร ใบหน้า และฟันซี่อื่น ๆ 

ในผู้ป่วยที่มีโรคประจำตัวบางราย อาจมีความเสี่ยงสูงต่อการเป็นโรคปริทันต์หรือโรคเหงือกด้วย อาทิ ผู้ป่วยที่รับประทานยากันชัก (โรคลมชัก) ผู้ป่วยที่ใช้ยากดภูมิ ผู้ป่วยโรคเบาหวาน รวมทั้งผู้ป่วยโรคเลือดที่มีการติดเชื้อต่าง โรครากฟันเรื้อรัง

มีอาการเสียวฟันเป็นระยะเวลานาน จากของร้อนหรือเย็น

Report this page